Twee woningen, twee gezinnen en twee voortuinen die vol en onoverzichtelijk waren. Grote struiken blokkeerden het uitzicht en maakten de tuin donker. De buurtkatten gebruikten de tuin als kattenbak, kortom het was tijd voor een grondige aanpak. Bijna alles ging er uit; twee seringen en een pol lampenpoetsersgras mochten blijven, evenals de klimhortensia.

De wens was een gezamenlijke tuin, met een eigen indeling en met een ‘heuvelrug’ als barrière tussen tuin en voetpad. En met een met schors bedekte grond om ongewenst kattenbezoek te ontmoedigen. Samen kozen we voor makkelijke planten, met ruimte er tussen om zelf nog wat toe te voegen. De twee seringen en het lampenpoetsersgras werden weer teruggeplaatst in de tuin. Het resultaat: een open, frisse voortuin!